Kawasaki Versys 1000 SE Grand Tourer 2021 (reistest)
Groene jongens, ik heb er altijd sympathie voor gehad … in de motorwereld toch! Waar is de tijd dat ik als jongvolwassene met m’n halfliter van Kawasaki KLE-pperend het avontuur opzocht? Toen voerden files alleen naar de hoofdstad en stonden flitskasten enkel bij de fotograaf! Een mens zou van minder beginnen mijmeren. Ach, hoogpoters moesten het toen met heel wat minder stellen. En van een smeuïge viercilinder tussen de poten was er zelfs geen sprake …
Sommige dingen veranderen nooit. Zo is ‘Let the good times roll’ nog altijd het adagium van Team Green. In pandemische tijden klinkt dat verlokkelijker dan ooit. Zeker als je met de premium versie van hun dikste adventure tourer de baan op mag.
Het Rijk der Vrijheid. Voor eventjes toch …
Bretagne roept
Adventure Calling, zo brengt Kawasaki hun Versys 1000 aan de M/V/X. Tussen een zoveelste coronagolf door lijkt een toeristische route van Nantes naar Saint-Malo, met Mont-Saint-Michel als afsluiter, ons avontuurlijk genoeg.
In Nantes ruilen we de Versys voor een e-bike.
Een zoemende viercilinder klinkt als muziek in de oren. Zeker als je al enkele jaren een brutale tweecilinder temt. Dát, en het mooie weer, zorgt meteen voor een opgewekte noot als we de 120 paardjes zadelen voor een roadrit die ons van de Atlantische Oceaan, dwars door het Bretoense binnenland, naar het Kanaal zal voeren. Toch rijden we niet in één ruk door naar onze bestemming. Hebben we gelijk alle tijd om de vernieuwde Versys te leren kennen.
Goedgeluimd zijn we zeker. Kawasaki Benelux heeft ons met hun Grand Tourer Edition kit de meest complete versie van hun Versys meegegeven. Standaard krijg je sowieso al een pak features mee op de motor. We hebben het over bochten-ABS, bochtenverlichting, cruise control, handvatverwarming, quickshifter, TFT-scherm, tractiecontrole en dies meer.
Gewapend tot de tanden. De Grand Tourer Edition is de meest complete versie van de Versys.
Skyhook-ophanging voor de SE
De SE heeft uiteraard de nieuwe Skyhook-ophanging. Een meerprijs die alle putten en oneffenheden op de weg voor zijn rekening neemt. Voeg daar zijkoffers en een topcase aan toe, net als verstralers, gps-beugel, tankpad en 12V-aansluiting, en klaar is Kees om te vertrekken!
Eens de grens over volgen we met de Chaussée Brunehaut (D932) meer dan 50 km lang een oude Romeinse heirbaan tot in Saint-Quentin. Normandische stadjes als Gisors, Vernon en Évreux laten zich hierna van hun mooiste kant zien. Dat doet ook de Versys, die zichtbaar van de aandacht geniet. Van ons maar ook van anderen. Het is lang geleden dat er nog eens iemand enthousiast de duim omhoogstak. En dat tot twee keer toe zelfs op deze reis!
Ondanks een hevige regenbui blijft de Kawa het mooie weer maken onderweg naar Nantes.
Ook in de Alpes Mancelles en het bloedmooie maar drukbezochte Saint-Céneri-le-Gérei blijft de Kawa het mooie weer maken. Ondanks een hevige regenbui die absoluut wil weten of de koffers het droog houden binnenin. Natuurlijk doen ze dat. Nog even doorzetten, de laatste loodjes weet je wel, en de eerste bevindingen laten zich schrijven op onze hotelkamer in het centrum van Nantes.
Mooi lijnenspel
De Versys is wel degelijk een motor die mag gezien worden. Dat kan je niet van alle hoogpoters zeggen. In een nog niet eens zo ver verleden, amper 10 jaar geleden, was de eerste Versys 1000 zelf niet bepaald moeders mooiste. En kijk, bijna evenveel updates later willen we er voortdurend mee op de foto! Eindelijk nog eens een hoogpoter zonder die dekselse snavel!
De Versys is een mooie verschijning. Dat was in het verleden minder het geval!
Applaus ook voor het instrumentenbord dat niet volledig digitaal is. Een ouderwetse toerenteller, wat hebben we dat gemist! Het TFT-scherm is dan ook niet zo groot als dat we de laatste tijd regelmatig voor ogen krijgen. Toch wil dat niet zeggen dat je iets moet missen. Of je nu een zwarte of witte achtergrond van het display kiest, alle info valt perfect te lezen terwijl je rijdt. Wie dat wil, kan ook via de smartphone rijdata verzamelen.
Leuke combinatie, vooral met die ouderwetse toerenteller!
Het hoekige en agressieve lijnenspel van de Kawasaki kan ons in ieder geval bekoren. Net als de dubbele LED-koplampen en de gestapelde LED-bochtenverlichting in het kuipwerk. Ook achteraan sluiten de stijlvolle zijkoffers (mét binnentassen!) perfect aan bij de stroomlijn en de kleur. Beide koffers hebben trouwens hetzelfde volume (2 x 28 liter), ongehinderd door de dikke maar korte uitlaat. De topcase voegt daar nog eens 47 liter stouwruimte aan toe. Een gerieflijke ruggensteun maakt dat dochterlief helemaal op haar gemak zit achteraan.
Je kan wel een en ander meepakken op de Versys!
Dat zit lekker!
Ergonomisch zit alles zoals we het gewend zijn op een adventure. De rechte zithouding maakt dat lijf en ledematen ook nu weer ruimschoots worden ontzien. Het zadel mag er best zijn, als je weet dat onze eerste terrashonger zich pas in Noyon laat voelen. Knap en efficiënt is ook het nieuwe windscherm, dat een stuk groter is uitgevallen dan de vorige versie. In de hoogste stand zitten we lekker uit de wind (en de regen). Rijcomfort van de bovenste beste plank dus!
Ook de quickshifter en de cruise control komen regelmatig van pas. De eerste doet het uitstekend als er een tandje wordt bijgezet. Daarvoor moet je zelfs niet in de toeren klimmen. Idem wat de cruise control betreft: het ding werkt perfect en laat zich heel wat zachter uitschakelen dan gewoonlijk het geval. Achteraan weet de duo het wel te appreciëren.
Het is misschien even zoeken, maar je hebt dan ook heel wat aan boord.
Geen Versys maar wel een e-bike in Nantes. De vroegere hoofdstad van de hertogen van Bretagne is vandaag de al even levendige hoofdstad van de Pays de la Loire. Kunst en cultuur leggen de Kawa even het zwijgen op. Le Voyage à Nantes, goed voor een artistieke reis van 15 km door de geboortestad van Jules Verne, doet ons van hot naar her fietsen. Nantes is een verrassend veelzijdige stad.
Veelzijdig is uiteraard ook de Versys. Cruisen is leuk met een vierpitter, maar het is nóg leuker wanneer we het ruim 500 km lange traject volgen van Nantes naar Saint-Nazaire, Rennes en Saint-Malo. Om, hoe kan het anders, in beate bewondering te stranden vóór het Wonder van het Westen. Een originele route die sinds enkele jaren oud en nieuw, van eeuwenoude historie tot moderne kunst, aan elkaar rijgt als ‘Traversée Moderne d’Un Vieux Pays’.
Bestemming in zicht. Al wil/kan de Versys gerust nog wat verder!
Soepele viercilinder
De souplesse van de viercilinder komt inderdaad het best tot zijn recht op de binnenwegen van het Bretoense platteland. Het zijdezachte karakter is een streling voor de pols. Het blok pakt dan ook ongemeen lekker op. De iets meer dan 100 Newtonmeters bieden verrassend veel trekkracht. Terugschakelen is dan ook niet nodig als je tuffend in een te hoge versnelling zit.
Echt veel schakelen hoef je dus niet te doen. De quickshifter spaart sowieso je linkerpols. Die doet zoals gezegd zijn job, al gebruiken we ‘m amper naar beneden. Old school schakelen is hoe dan ook een fluitje van een cent. Het koppelingshendel is net zo soepel als de bak. Na een dagje van hier naar daar voelen we echt wel het verschil in onze vingers.
Rare snuiter, die groene jongen aan het strand van La Baule.
Soepel is synoniem van vlot. Welke rijmodus je ook kiest, Sport of Road (Rain en het optionele Rider hebben we niet getest), de Versys zingt en zoemt erop los. Eindelijk ’s geen gerammel onderin of waar dan ook, het doet eerlijk gezegd deugd. Niet alleen het blok draait rustig, ook de spiegels trillen niet. Gaat de rechterpols naar boven, dan laten de 120 paarden wel van zich horen. Uiteraard is 120 pk geen 150 of meer. Hierdoor kom je niet voor verrassingen te staan.
Bretagne binnendoor, de Versys smult ervan.
Goed doseerbare krachten, op twee wielen is dat niet onbelangrijk. De Battlax Sport Touring T31’s die erop liggen, weten er trouwens bijzonder goed weg mee. Een sportieve toerband op een kilometervretende Adventure Sport, het lijkt de logica zelve. Rustig toerwerk binnendoor of een sportief spurtje na een rotonde, in de praktijk past het deksel perfect op de pot.
Niks dan positiefs, of toch …?
Zijn er dan helemaal geen minpunten? Elke medaille heeft een mindere keerzijde, hoe je ze ook draait. Om te beginnen is Skyhook niet standaard aanwezig op de naakte basisversie. Net zoals koffers trouwens. Helaas, pindakaas, en dat op een motorfiets die zich als adventure tourer in de markt zet! Gelukkig is de meerprijs van 1.600 euro niet onoverkomelijk. Op onze SE Grand Tourer-versie hebben we trouwens allesbehalve reden tot klagen.
Let the good times roll. In het oude Bretagne is dat geen probleem.
Of toch wel. Zo vinden we de banden oppompen een ware opgave. Letterlijk zelfs, want het ventieltje laat zich met de beste wil van de wereld niet koppelen aan het pompslangetje van het tankstation. Nu is geduld niet echt bevorderlijk als je ’s ochtends gepakt en gezakt moet vertrekken. Toch zijn er genoeg merken die daar een afdoend antwoord op hebben gevonden. Een haaks ventiel maakt het oppompen stukken makkelijker, toch?
Over het niet onaardige gewicht hebben we het al gehad. Met meer dan 250 kg rijklaar gewicht in je handen kom je al gauw aan meer dan 400 kg met passagier en bagage achterop. Kilo’s die je amper voelt als je de motor in beweging weet te houden. Behalve in een haarspeldbocht misschien …
Die pikken we graag even mee.
Bretagne is de Alpen niet, maar de enige haarspeldbocht die we op deze reis onder de kiezen krijgen, tempert grif het opgelegde tempo. Een venijnig exemplaartje, daar in Roz-sur-Couesnon. Het zicht op de Mont-Saint-Michel maakt hierna veel goed …
Niks dan goeds over de efficiëntie van het nieuwe windscherm. Jammer dat het enkel manueel te verstellen is. En dan alleen nog als je stilstaat. Veilig, dat wel, maar niet altijd even praktisch als je snel het scherm wat wil verplaatsen. In de hoogste stand staat het immers wat ongelukkig in ons geval. Zakken we na verloop van tijd een beetje in het zadel door, dan staat het eigenlijk net een beetje in de weg.
De kusten van Bretagne behoren tot de mooiste van het land.
Dan maar onze ogen op het dashboard gericht. Een TFT-scherm is altijd leuk om naar te kijken. Toch vinden we er een hoop gegevens die je eigenlijk niet nodig hebt. Een metertje dat de stand van gashendel en remmen aanduidt? Leuk, maar meer ook niet. Hetzelfde kan je zeggen van de maximale hellingsgraad die je links en rechts hebt neergezet. Dat TH en BRK voor throtlle en brakes staat, hebben we na een tijdje wel door. Wat KQS wil zeggen, duurt iets langer. Kawasaki Quick Shifter, zo vinden we in de online manual terug. Oef!
En OMG (of is het WTF?), zo vinden we er nog een heleboel terug. Wat dacht je van KIBS (Kawasaki Intelligent anti-lock Brake System), KCMF (Kawasaki Cornering Management Function), KECS (Kawasaki Electronic Control Suspension) of KTRC (Kawasaki Traction Control)? Gelukkig doen ze vlijtig hun werk op de achtergrond!
ABS en tractiecontrole, het zijn maar enkele van de vele features die het rijden met de Versys zo gemakkelijk maken.
Opgelet trouwens met dat ander metertje … dat je wél nodig hebt. Zo merken we dat het benzinepeil wel héél lang op vol blijft staan. Om daarna als een Titanic pijlsnel naar beneden te gaan. In Frankrijk gooi je dus best je tank vol van zodra je nog 2 balkjes resten. Dat maakt een wegomleiding ons nog maar eens duidelijk!
Onze oogappel voor een week …
Minpuntjes zijn er om vermeld te worden, maar meer ook niet. De nieuwe Versys maakt wel degelijk het verschil. Ga je voor de SE, dan krijg je er elektronische ophanging bovenop. De topversie van de Versys is trouwens nog altijd net iets goedkoper dan de basisversie van zijn directe concurrenten. Waarop wacht je nog …?